(geen beschrijving)

4 reacties Commentaar van bezoekers

Sander van Bladel 12 jaar geleden

Zie afbeelding 554_35112
voor een foto van het huis van de fam. Kann.

meld misbruik

Koos Molendijk 12 jaar geleden

Dit vertelde mijn broer Arie Molendijk, in 1942
was hij acht jaar, aan mij: Tijdens de jodenvervolging: woonde in het tweede huis in de Hallinclaan een Joodse familie en daar recht tegenover woonde een NSB‘er. Heel die Joodse familie werd op een dag weggevoerd, de kinderen waren van onze leeftijd. Ik weet dit nog goed omdat we op weg waren naar school en de voordeur open stond. We waren zelfs zo nieuwsgierig dat we stiekem naar binnen gingen. Die moffen hadden alle waardevolle spullen meegenomen. Er lagen vellen met postzegels op de grond in de gang uit een postzegelboek. Toen we uit school terug kwamen, hadden ze het hele huis leeggehaald en alles lag buiten.

meld misbruik

Hetty Berens 12 jaar geleden

Beste Otto Kann, dank voor uw verhaal bij deze foto. Onlangs is mijn dochter op Hallincqlaan 32 (tijdelijk) komen wonen. Ter gelegenheid daarvan probeer ik de geschiedenis van het huis te ontrafelen. Het is in de geschiedenis van dit gebied een zeer interessant pand omdat het de overgang markeert tussen de periode met koepels en tuinhuizen naar (stads)wonen buiten de singels. Ik graag met u in contakt komen. Mijn emailadres is bekend bij DIEP.
H. Berens

meld misbruik

Otto Kann 14 jaar geleden

Dit is een potret van mijn vader Jacob Hendrik Kann(1900 den Haag-1944 Auswitch).Ons gezin woonde op nr 32 Hallincqlaan van 1929 tot nov 1942. In nov '42 werden alle joden in een razzia naar Westerbork gebracht.Ons gezin dook onder op de avond voorafgaande met hulp van Dordtsche vrienden (o.m. dokterf Meursing, dokter Romein,mevrouw
Nellie Kwikkers uit de museumstraat).In november 1943 werden mijn vader en ik door jodenjagers opgepakt in Huizen (NH).Op initiatief van mijn vader ontsnapten wij uit de rijdende trein net voordat de trein het kamp Westerbork inreed. Mijn vader is in de pikdonkere nacht op zoek gegaan naar eventuele treinbewakers en gaf mij instructies voor het geval hij weer gepakt zou worden. Hij werd aangeschoten en gepakt, maar heeft zijn doel "om mij, zijn zoon Otto, de gelegenheid geven te ontsnappen" bereikt. Hij is op 23 januari 1944 op transport gesteld naar Polen en meteen na aankomst in een van de gaskamers omgebracht.

meld misbruik